Enn

...höngum við mæðgin heima vegna veikinda, komin vika! Karlanginn er þó skárri, virðist hitalaus en ekki laus við helvízke kvefdrullu í hálsi.
Munaði þumlung að ég hringdi á 112 í fyrradag, pilturinn fékk hóstakast og stóð hreinlega á öndinni. Ég náttúrulega panikaði gjörsamlega, ein heima, hljóp með hann um allt hús og reyndi að snúa honum við, hringdi í Ingvann og sagði eitthvað (sem ég man ekki núna) missti símann og batteríin rúlluðu um gólfið... en þá sem betur fer hætti þetta hóstakast.
Ógeðsleg tilfinning, minnti á tilfinninguna þegar ég var ein með Nökkvann lítinn og hann fékk hitakrampa... ég brást eins við þá, hljóp óð um gólf með barnið öfugt... panik panik panik... hrindi reyndar þá í 112.

En í dag reynum við nú að taka öllu með ró.... passa að æsa J. Nóaling ekki upp, né að hann gráti mikið... því þá eykst slímið og svo hóstinn.

Verð að segja að ég vona innilega að þessi innilega okkar taki enda og við komumst út í göngu eða annað.

En af öðru, er grasekkja í dag, karlinn er ekki í Danaveldi heldur suður í sveit, í Akurbrekkulandi að planta niður trjám. Duglegur karl!

Jæja, skal ekki hafa það lengra... verð samt að segja, smá öfund út í Unu.. flýgur út í EvrópUNA í dag... Germany, Ítalía, Frakkland... ekki slæmt það.

..hugga mig þó við að það er minna en mánuður í okkar reisu, sem er b.t.w. öll að taka á sig mynd:)


leiter honnísss....S r o s i n