Mikið var

...gaman að hitta hafnarskvísurnar á laugardaginn. Hittumst heima hjá Söndru og er viss um að það verði kvartað yfir öllum hlátrasköllunum sem bárust um nágrennið... kannski heppni að nokkrir grannar hennar Söndru voru á staðnum :) Já, meinhollt að fara í svona hláturvöðvaþjálfun...
Ballið var afbragðsskemmtun og alltaf gaman að hitta fólk sem maður hefur ekki séð í langan tíma. Ég hélt nú að ég yrði farin að geyspa um tíuleytið eins og ég er vön... en nei, nei... allt í einu var ballið búið og ég enn vakandi og bara í prýðis stuði.

Svo á sunnudeginum brunaði ég kát upp á Selfoss að hitta Nökkvann, sem er nú í sumarfríi hjá pabba sínum. Mikið var nú gott að knúsann aftur... maður verður alltaf hálf vængbrotin án barnanna. Eftir að hafa knúsað stóra strákinn lá leiðin í Kópavoginn en þar var nú tómur bær og komu ekki hinir strákarnir ekki fyrr en um kvöldið... s.s. ég var farin að bíða eftir knúsi frá þeim:)

Jamm og jæja... ætla fara dandalast eitthvað
kveðja....S r o s i n