Ástandið á heimilinu

...orðið eðlilegt aftur, ja, þ.e.a.s. veikindin búin í bili, í það minnsta.

Jónas Nói-spói mætti á Smárahvamminn á mánudag eftir tveggja og hálfs vikna fjarveru, eðlilega pínu súr út í mömmuna að hlaupa bara frá honum, en var fljótt orðin svakalega kátur og hress að vera í skólanum sínum.

Við fórum og skoðuðum húsið okkar aftur á laugardaginn. Vorum eiginlega viss um að fá eitthvað sjokk eins og oft vill verða við skoðun nr.2. En ja, auðvitað af nógu að taka þarna en ég fékk samt svona "hómí" tilfinningu þegar ég arkaði upp tröppurnar þar. Veit að þetta verður rosaflott einhvern daginn. Það er nóg að horfa út í garð og þá líður manni svaka vel, enda yndislegt umhverfið þarna, stór tré og rótgróið hverfi.

Já, svo byrjaði undirrituð ásamt fríðu förunauti í ræktinni, og það með pörsónaltreiner!! Svo nú verður tekið á því, enda af nógu að taka eins og með húsið okkar hahaha.

Jahá.. soddan er nú það....S r o s i n